Onze voorouders staan tot 1811 steeds vermeld in de doop-, begraaf- en trouwboeken van de Hervormde Kerk. Soms werd in trouwboeken vermeld: Gereformeerd. Dat wil dus zeggen dat zij behoorden bij de uit de Hervorming voortgekomen kerk. De toenemende vervlakking id de kerk en de loochening van bepaalde heilsfeiten, zoals het verzoeningswerk van de Heer Jezus, hadden zgn. herstelpogingen tot gevolg, waardoor in 1834 de "Afscheiding" is ontstaan. Bij mijn onderzoekingen is mij wel gebleken dat er veel Sleijsters serieus met het geloof bezig waren.

Allereerst is er in 1844 het gedicht van doodgraver Albertus Sleijster, waarin hij een indrukwekkend getuigenis van zijn geloof aflegt: "Al gaan de rouwklagers rond, hij zal voor dood en graf niet vrezen."

In de tijd na "Afscheiding" waren er enkele Sleijsters die overgingen naar zo’n "Christelijk Afgescheiden Gemeente". Er volgden zelfs vervolgingen voor de afgescheidenen, alleen vanwege het feit dat zij zich afscheidden van de "officiële" kerk. Zij kregen o.a. inkwartiering van soldaten en sommigen kregen zelfs gevangenisstraf. Het gevolg was dat ook vele "afgescheidenen" aangetrokken werden door de emigratie naar het vrije Amerika.

Roelof Sleijster uit Arnhem, die daar enkele jaren voor predikant studeerde bij de afgescheiden predikant ds. Brummelkamp, brak vlak voor hij klaar was, zijn studie af om als een "verspieder" het beloofde land te verkennen. In 1846 vertrok hij en vestigde zich in Alto in de staat Wisconsin.

Volgens de Amerikaanse immigrantenregistratie kwam in januari 1847 J. Sleister met zijn vrouw en 5 kinderen in Amerika aan met als reisdoel: Holland, Michigan. Dat was de kolonie van de afgescheiden predikant ds. A.C. van Raalte. Het is mij niet duidelijk geworden of J. Sleister dezelfde is Jan Hendrik. Van dit gezin heb ik helaas verder geen gegevens kunnen vinden.

De in 1847 naar Heerde getrokken Warnerius van Oukerk Sleijster sloot zich in Heerde aan bij de "Christelijke Afgescheiden Gemeente".

In april 1847 vertrok zijn achternicht Hendrika Sleijster, getrouwd met Jacob Smeenk met 3 kinderen naar Pella in Iowa/USA.

Haar broer Warnerius Sleijster trok in 1852 naar Pella/Iowa, de kolonie van de afgescheiden predikant ds. J.H. Scholte. In deze plaats trachtte ds. Scholte naar nieuw-testamentisch voorbeeld een kerk in te richten als een vrije broedergemeente zonder een leidende dominee. Niet iedereen was zo ver. Er kwamen veel problemen. Warnerius trok verder naar Orange City, misschien mede als gevolg van die problemen. Hij onderhield contacten met Warnerius van Oukerk Sleijster in Heerde (Zt2a).

Het familiegraf te Angerlo

Op 20 december 2000 maakte ik op de begraafplaats in Angerlo deze (webcam-)foto's.
Het graf van vier van de zeven kinderen van Jan Hendrik Sleijster (Zt3) bevind zich direct bij de ingang.
Na het overlijden van zijn ouders vertrok Hendrikus, die evenals zijn vader onderwijzer was, in 1878 naar Angerlo.

Op de linker grafsteen staat de tekst: Ik ben de opstanding en het leven, die in Mij gelooft zal leven, al ware hij ook gestorven. (Johannes 11:25) ~~~ Op de rechter grafsteen staat de tekst: Gij God des aanziens. (Genesis 16:13) (Wat volgens het vervolg van de tekst betekent: God zien, die jou gezien heeft)