Berendina Aleida (1911-1999)
Thomas > Thomas > Willem > Jan Jurjen
> Albertus > Hendrik Willem > Albertus > Johannes > Johannes > Berendina Aleida
Van Cato Hoedt ontving ik in april 2012 de volgende informatie:
Berendina Aleida Sleijster is getrouwd met Everhardus Johannes Hoedt. Zij kregen 5 kinderen.
Cato is hun oudste dochter, zij schrijft over de geloofsbeleving van haar moeder:
Ook mijn moeder Berendina Aleida Sleijster, geb. Ah 1 juni 1911(ov. Ah 29 okt. 1999), zette zich af tegen het geloof van huis uit. Dat was nl. Ned. Hervormd, en dat al vele generaties.
Zij koos op jonge leeftijd wel anders dan de Pilgrim Fathers, zij werd nl. Rooms Katholiek.
Zij was een diepgelovige vrouw en zij heeft haar vijf kinderen in die geloofsovertuiging opgevoed. Ook ondervond zij veel steun en troost in haar geloofsbeleving bij de verwerking van de dood van haar man, Everhardus Johannes Hoedt (geb. Ah 30 april 1907) werd – verdreven uit Huissen, tijdens de evacuatie - op 21 oktober 1944 in Renswoude door een (per abuis afgevuurd?) luchtsalvo van een Canadees gevechtsvliegtuig doodgeschoten. Bijna 8 maanden later kreeg zij hun 5de kind.
Terug in Huissen, en wonend in een tijdelijk toegewezen woning, nam zij als jongste dochter de zorg op zich van haar ernstig zieke moeder (Maria Carolina Roelofsen). Haar moeder (N.H.) overleed op 12 nov. 1945. Vanwege het geloof had de begrafenis heel wat voeten in aarde. Zij mocht niet in gewijde aarde worden begraven en er mocht géén herkenningsteken op het graf worden geplaatst (alleen paaltje met nummer). Later heeft zij er een treurwilg geplant; die heeft er jaren gestaan en mooi gebloeid met gele trossen. Haar geloof werd hierdoor al enigszins geknakt.
Zij hertrouwde in 1948, maar dat bleek al snel een mislukking. Zij putte moed uit haar geloof en doorstond zijn afwijkende geaardheid enkele jaren. Bij de scheiding aanvraag werd zij, vanwege haar geloof, in de Kerkelijke Ban gedaan en mocht niet meer openlijk deelnemen aan de uitoefening van dat geloof. De scheiding werd geen scheiding, maar een zgn. Scheiding van tafel en bed. Alleen op die manier kon zij kerklidmaat blijven in een afgezwakte vorm.
Pas na de dood van de betreffende man werd haar lidmaatschap weer volledig hersteld.
Zij is wel R.K. gebleven, maar niet meer in de overtuiging dat zij het geloof nodig had om te kunnen overleven. Het geloof werd haar ontzegd toen zij er het meest behoefte aan had.
Fotoalbum ter gelegenheid van het (2e) huwelijk van Johannes Sleijster & Lamberdina Lamers op 11 oktober 1884 (20
stuks)
1. geen tekst
Bruidegom Johannes Sleijster 1827-1906 - Hier 57 jaar
|
2. Beekstraat 1|89?
Bruid Lamberdina Lamers met bruidstule op de hoed
|
3. Tip-Top Steenstraat 41|690
zus Hendrietta? 54 jaar
|
4. Nieuwendijk 151 G776
dochter Berendina? 31 jaar
|
5. achterkant foto tekst: Johan 3 maart
zoon Johannes, 24 jaar
in marine-uniform - opgeroepen en ingelijfd
|
6. Lange Jansstraat 6|287
|
7. geen tekst
|
8. Beekstraat 1|177
|
9. Beekstraat 1|?
dochter Henriette? 29 jaar
|
10. Wagenstraat 6|349 (mogelijk Heijenoord)
|
11. Beekstraat 1|456
|
12. geen tekst
broer Warnerius? 66 jr
|
13. geen tekst
Willemina Johanna Hendriksen, moeder van Johannes
2e vrouw van Albertus de doodgraver uit Zutphen, 91 jr
|
14. Beekstraat 1|?
|
15. Beekstraat 1|?
|
16. Beekstraat 1|?
|
17. Tip-Top Steenstraat 41|689
|
18. geen tekst
Bruidsmeisje-1 (maar kind van wie? gb ± 1883
|
19. geen tekst
Bruidsmeisje-2 (maar kind van wie? gb ± 1883
|
20. Beekstraat 1|080?
zoon Albertus? 16 jaar
|
Marshallplan 1948-1949
18-1-2013
Door Cato Hoedt
Het eerste omvangrijke ontwikkelingsplan van de Verenigde Staten is het Marshallplan uit 1940. Het behelsde hoofdzakelijk economisch hulp aan Europa.
Na de Tweede Wereldoorlog kwamen n.a.v. dit plan, giften van sponsoren en particulieren naar Nederlandse Oorlogsslachtoffers.
Wij ontvingen ook zo’n kist vol houdbare levensmiddelen, kleding en speelgoed.
In gedachten noem ik het nog altijd “de doos –in dit geval kist- van Pandora”.
Wat zaten er mooie spullen in. Rode schoentjes met hoge hakken, zijden ondergoed. Ik had precies de leeftijd om daar al wat mee te experimenteren.
Een dankbare herinnering heb ik nog in mijn bezit: het uitvouwbare portemonneetje.
In één van de pakken flour (bloem) zat een briefje met een adres. Wij wilden de gulle gevers hartelijk bedanken maar konden geen Engels schrijven. Pater (Gerard) Joosten heeft dat toen voor ons gedaan.
Berendina Aleida met v.l.n.r. Cato, Pim, Carla, Netty in de Tempelierenstraat met de Waag op de achtergrond
Lees verder...
|